Przeczytaj fragment
powieści „Oskar i Róża”. Przemyśl podane pod tekstem zagadnienia.
Napisz w imieniu Oskara krótki poradnik zatytułowany „Jak dobrze
przeżyć swoje życie".
Użyj form trybu rozkazującego 2. osoby liczby pojedynczej lub mnogiej, na przykład: Staraj się cieszyć każdą chwilą.
Użyj form trybu rozkazującego 2. osoby liczby pojedynczej lub mnogiej, na przykład: Staraj się cieszyć każdą chwilą.
Eric-Emmanuel Schmitt
Oskar i pani Róża
[Oskar i pani Róża to
opowieść o dziesięcioletnim chłopcu umierającym na białaczkę. W
szpitalu zaprzyjaźnia się z nim starsza pani, wolontariuszka, która znacznie
lepiej niż rodzice rozumie chłopca i odnosi się do niego jak do
dorosłego. Pani Róża wymyśla rodzaj gry: każdy z kilkunastu dni życia,
jakie jeszcze pozostały Oskarowi, proponuje traktować jako 10
lat. W ten sposób stwarza Oskarowi możliwość poznania różnych aspektów rzeczywistości
oraz przeżycia i przemyślenia wielu spraw. Pozwala to także chłopcu na pojednanie
się z rodzicami (uważał ich za niemądrych, ponieważ nie umieli rozmawiać z nim o
śmierci) oraz na spotkanie Boga, o którym wcześniej nic nie wiedział. Każdy dzień - będący
dziesięcioleciem - Oskar podsumowuje w liście do Pana Boga.]
Szanowny Panie Boże,
Dziękuję,
że przyszedłeś.
Wybrałeś
dobry moment, bo czułem się bardzo źle. Może zresztą obraziłeś się na mnie za wczorajszy list... Kiedy się obudziłem, pomyślałem, że mam dziewięćdziesiąt lat i obróciłem
głowę w stronę okna, żeby popatrzeć na
śnieg.
I wtedy poczułem, że
przychodzisz. Był ranek. Byłem
sam jeden na ziemi. Było tak wcześnie, że ptaki
jeszcze spały, i nawet pielęgniarka z nocnej zmiany, pani Ducru, musiała sobie kimnąć, Ty jednak próbowałeś stworzyć świt. Ciężko Ci szło, ale nie dawałeś za wygraną. Niebo
stawało się coraz bledsze. Nasycałeś powietrze bielą, szarością,
błękitem, odpychałeś noc, wskrzeszałeś świat. Bez wytchnienia. Wtedy
zrozumiałem, czym się różnimy: Ty jesteś
niezmordowany! Nie wiesz, co to zmęczenie. Pracujesz na okrągło. Dzień,
proszę bardzo! Noc! Wiosna! Zima! Peggy Blue Oskar!
Ciocia Róża! Masz zdrowie!
Zrozumiałem, że
jesteś obok. Ze zdradzasz mi swój sekret: codziennie patrz na świat,
jakbyś oglądał go po raz pierwszy.
Więc
posłuchałem Twojej rady i pilnie wykonałem polecenie. Po raz pierwszy.
Wpatrywałem się w światło, w kolory, drzewa, ptaki,
zwierzęta. Czułem, jak powietrze wpada mi w nozdrza i sprawia, że oddycham.
Słyszałem głosy rozbrzmiewające w korytarzu jak pod kopułą katedry. Czułem,
że żyję. Drżałem z rozkoszy. Co za radość żyć. Byłem zachwycony.
Dziękuję
Ci, Panie Boże, że to dla mnie zrobiłeś. Miałem wrażenie, że bierzesz mnie za rękę i wprowadzasz w sam środek tajemnicy,
by zgłębiać tajemnicę. Dziękuję.
Do jutra, całusy,
Oskar.
Szanowny Panie Boże,
Dzisiaj dobijam setki. Jak ciocia Róża. Dużo śpię, ale czuję się dobrze.
Próbowałem wytłumaczyć rodzicom, że życie to taki dziwny
prezent. Na początku
się je przecenia: sądzi się, że dostało się życie wieczne. Potem się go nie
docenia, uważa się, że jest do chrzanu, za krótkie, chciałoby się niemal je odrzucić.
W końcu kojarzy się, że to nie był prezent, ale jedynie pożyczka. I próbuje
się na nie zasłużyć. Ja, który mam sto lat, dobrze wiem, o czym mówię. Im bardziej się człowiek starzeje, tym większym
smakiem musi się wykazać, żeby docenić
życie. Musi być wyrafinowany, stać się po trosze artystą. Byle kretyn może cieszyć się życiem w wieku dziesięciu, dwudziestu
lat, ale kiedy ma sto lat, kiedy już
nie może się ruszać, musi uruchomić swoją inteligencję.
Nie
wiem, czy ich na pewno przekonałem. Odwiedź ich. Dokończ dzieła. Ja jestem już
trochę zmęczony.
Do jutra, całusy.
Oskar.
Eric-Emmanuel Schmitt, Oskar i pani Róża, przeł. Barbara Grzegorzewska (fragmenty)
----------------------------------------------------------------------------------------------------
1.
Zastanów się,
co odczuwa Oskar, patrząc na świt za oknami szpitala.
2. Pomyśl, jak
rozumiesz zdanie: „Ty jednak próbowałeś stworzyć świat".
3. Jak sądzisz,
dlaczego umierający Oskar dziękuje Bogu?
4. Zastanów się,
dlaczego Oskar prosi Boga o odwiedzenie rodziców.
5. Kim dla
Oskara jest Bóg i w jaki sposób chłopiec Go traktuje?
6. Czy chłopiec
był przygotowany na śmierć?
