niedziela, 4 listopada 2018

Polityka w "Przedwiośniu" S. Żeromskiego.


Polityka w powieści S. Żeromskiego.

Trzy drogi przyszłości Polski w Przedwiośniu:
1.    Gajowszczyzna
-        droga prowadząca do normalizacji przez stopniowe, powolne reformy. Gajowiec był wysokim urzędnikiem w ministerstwie skarbu. Jest patriotą, żyje ideałami. W jego gabinecie wisiały portrety Bohusza (przyrodnik, podniósł poziom umysłowy społeczeństwa), Krzemińskiego (wierzył w odzyskanie niepodległości) i Abramowskiego (filozof, socjalista).
-        Program Gajowca: zabezpieczenie porządku, spokoju, społecznej równowagi; wzmocnienie armii jako podstawowej gwarancji utrzymania niepodległości; rozwój gospodarki narodowej; stabilizacja pieniądza; upowszechnienie oświaty;

2.    Droga Seweryna Baryki
-        wizja szklanych domów - Seweryn opowiadał synowi o Polsce jako o krainie dobrobytu, w której robotnicy mieszkają w estetycznych, higienicznych, ciepłych domach. Pomysł ten był realny, ale odległy. Przyszłość leży w nauce i wynalazkach.
-        Rozwój techniki zaowocuje wkrótce rozwojem całego kraju, po zbudowaniu szklanych domów przyjdzie czas na kolejne dziedziny życia i gałęzie przemysłu, elektryfikację i rolnictwo. Nie minie wiele czasu, a Polska stanie się krajem powszechnego szczęścia.
-        Utopijna idea Seweryna Baryki wydaje się łączyć romantyczny mistycyzm z pozytywistyczną wiarą w postęp techniczny, kult pracy i nauki;

3.    Rewolucja.
Najbardziej prawdopodobna.
- Jedność klas ważniejsza od odrębności narodowej, za wzór przyjmowana rewolucja rosyjska.
-        Zwolennikiem rewolucji jest fanatyk komunistyczny Lulek, który radość czerpał przede wszystkim z wszelkich potknięć i porażek młodego państwa polskiego.
-        głównym punktem jego programu jest zakwestionowanie niepodległości Polski (polscy komuniści opowiedzieli się w czasie wojny polsko - bolszewickiej po stronie Armii Czerwonej). Lulek uważa, że jedyne granice, jakie powinny istnieć w Europie to granice klasowe, a nie państwowe, dostrzega konieczność prowadzenia komunistycznej rewolucji robotniczej.

4.    Baryka odrzuca zdecydowanie drogę przewrotu komunistycznego.

- Zna prawdziwe oblicze rewolucji, wie, że niesie ona ze sobą tylko morderstwa i grabieże. Zdaje sobie sprawę, że klasa robotnicza nie może sięgnąć po władzę w Polsce, ponieważ sama jest zdenerwowana, zwyrodniała i nieprzygotowana do rządzenia.

-        Zarzuca też komunistom brak patriotyzmu, odwrócenie się od będącej w potrzebie ojczyzny. Przedwiośnie jest ostrzeżeniem przed bliską, niszczącą kulturę człowieka rewolucją. Rewolucja budzi instynkty złe. Żeromski nie opowiada się za żadną z dróg, pokazuje tylko zagrożenie. Pokazuje, że ludzie się marnują. Uczestnictwo Cezarego w demonstracji nie jest jednoznaczną decyzją, czyni to pod wpływem impulsu, rozczarowania.